- Ana Sayfa
- CK Ziyaretci Defteri
- CK Muhtar
- album
- CK Site Yönetimi
- soyagaci
- CK Anketleri
- CK Sivesi
- CK Lakaplar
- CK Resimler
- CK Videolar
- CK Kisisel bilgi formu
- CK Uzaydan Görüntü
- Link listesi
- CK Forum
- CK Spor
- CK Vefat Edenler
- askerler
- evlenenler
- albüm
- BURADAN ÜYE OLUN
- ramazan
- Yeniaşlığı
- online
- karikatur
- fatih
- Yı
- ANS
- mesajlar
- Yeni sayfa
- hfilmleri
- scrollbar
- resimlerrrrr
- altblge
- CKFORUM
- soy
- videooo
- slaytr
- bebek
- Yeni sayfanın başlığı
- resimekle
- asp
- UYEBİLG
- sayçç
- hyazisi
- hvideosu
- gizliilimler
- BANER
- muziik
- duyuru panosu
- kayankutu
- takvim
- CK Ziyaretci Oranı
- cemallerforum
- anasayfa örne
CK Muhtar
|
BOLU HABERLER |
CEMALLER KÖYÜ'NÜN YERİ VE SlNlRLARl
Köyümüz Hakkında Ne Biliyoruz…!
Batı Karadeniz bölgesinde, Bolu ili, Dörtdivan ilçesine 4.5 km.dir. Deniz seviyesinden yüksekliği 110 metredir. Doğusunda Sorkun ve Sayık köyleri, Güneyinde Bünüş köyü, Kuzeyinde Çalköy ve Düllger köyleri ile çevrilidir. Güney, sınırumz Bünüş mezarlığı. Kuzu yama, değirmen önü Batı sınınımız Kocabayır gıranIar, Kuzey sınınımız köy arkasındaki ark. Doğu sınırımız Yazı (ılıca deresi)dir.
TARİHİ:
Köyümüzün yakınında bulunan Mursallar Hisarından anlaşıldığına göre, önce Frikyalılar, Bizanslılar ve Rumların M.Ö. 1326 yıllarında yaşadığı anlaşılmaktadır. Osmanlıların 1071 Malazgirt savaşı ile Anadoluya kapılarını açması ile Oğuz Türklerinin boyundan gelen insanlardır. Konuralp tamamen Bolu'yu M.S. 1326 yillarında ele geçirmesi ile Türkler buralara kadar yayılmıştır. Bundan anlaşıldığına göre 630 yıllık bir yerleşim olduğu ve köye ilk gelen iki kardeş, olan Cemal ile Hasan ustadır. Buraya yerleştikten sonra bunlardan nüfus çoğalmıştır. Umumiyetle nüfusun Cemal ustadan çoğalması ile Cemal ismine çoğul eki "ler" getirilerek köyün adı Cemaller olmuştur. Bu iki kardeşin yerleştiğıne dair delil olarak, Hasan ustalar kabinesi bulunmaktadır.
Batı Karadeniz bölgesinde, Bolu ili, Dörtdivan ilçesine 4.5 km.dir. Deniz seviyesinden yüksekliği 110 metredir. Doğusunda Sorkun ve Sayık köyleri, Güneyinde Bünüş köyü, Kuzeyinde Çalköy ve Düllger köyleri ile çevrilidir. Güney, sınırumz Bünüş mezarlığı. Kuzu yama, değirmen önü Batı sınınımız Kocabayır gıranIar, Kuzey sınınımız köy arkasındaki ark. Doğu sınırımız Yazı (ılıca deresi)dir.
DOGAL DURUMU
İklimi ve Bitki Örtüsü: Köyümüz Batı Karadeniz Bölgesinde iç kısımlarında olduğu için karasal iklimin etkisinde kalmaktadır. Umumiyetle, yazları serin kışlanda soğuk geçer. Kışın kar yağışlıdır. Kış Ocak, Şubat, Mart aylarında çok şiddetli geçer. İlkbahar aylarında zaman zaman yağmurlu ve Ağustos aylarında yağmurlar çok az yağar. Sıcaklıklarında en çok olduğu aylar, Temmuz ve Ağustos aylandır. Köyümüz bitki örtüsü bakımından, çok fakirdir. Yalnız su boylarında söğüt ve kavak ağaçları, evlerin yanlarında bulunan bahçelerde erik, armut, elma ağaçları bulunmaktadır. Mera ve çayırlar otlaklar ile kaplıdır. Bu otlaklar İlkbahar aylarında yemyeşil olur. Sonbahar mevsiminde sapsarı sararırlar. Kocabayırın yamaçlarında tek tük yabani ça1ılar bulunmaktadır.
Köyümüz Kuzu yama, Batıda Kocabayır, arasında kalan ulusu etrafındaki ovalık alanda kurulmuştur. Oldukça düzlüktür. Hiç dağ yoktur. Kurulduğu kısım Dörtdivan ovasının devamıdır.
Akarsuları: Köyümüzün ortasından ulusu geçmektedir. Ulusu'nun suları yazın azalmaktadır. Kış ve İlkbahar'da ise yağmur ve kar sulan ile çoğalmakta ve sellere neden olmaktadır.
NÜFUSU
Köyümüz 100 haneden ibarettir.Yerleşim oldukça sıktır. Köyümüzde dört mahalle bulunmaktadır.
1.Aşağı Mahalle
2.Yukan Mahalle
3.Meneler Mahalle
4.Yeni Mahalle
Köyümüzde nüfus sonzamanlarda azalma göstermektedir. Bunun nedenleri: 1.Köyde nüfus kontrolu (Aile planlaması) 2. Köyden şehire göçler.
Köyümüzde görü1en göç olayının sebeplerinde iş nedenleri vardır. Göçler Bolu, Ankara, İstanbul şehirlerine olmuştur. Köyümüzde insanlann yaşama imkanlarnın dar olması ve yeni iş arayışları göçlere neden olmuştur. Köyde Ortaokulun olmayışı da bazı aileleri göçe zorlamıştır.
KÖYÜMÜZÜN YÖNETİMİ
Köyümüz muhtarlık ile yönetilmiştir. Şimdiye kadar bilinen muhtarların listesi aşağıdadır.
1. Ali Akkan
2. Halit çıvkın (köçek Halit)
3. Abdullah Dönmez
4. Kara Havız (Ahmet Yücel)
5. Kara Ramis
6. Gecer (Hüseyin Özusta)
7. Hüsnü Yalçın (Uzun zaman muhtarlık yapmıştır).
9. İsmail Yardımcı 1968
10. Ali Dilek 1971
11. İsmail Çınar 1973
12. Alim Uludağ 1977
13. Ali Yaman 1978
14. İsmail Çınar 1982
15. Mustafa Ceylan 1985
16. Ali Dilek 1988
17. İsmail Çınar 1996
18. Hüseyin Dinçsoy2003
DOGAL KAYNAKLARI
Tarımcılık:
Köyümüz tarım bakımından elverişlidir. Yalnız tarım toprakları bakımından çok azdır. Köyümüzün 1800 dekar elverişli tarım arazisi bulunmaktadır. İşlenen toprakların verimi %10 ile %20 kadardır. Köyümüzde eskiden kara saban ve düğen ile tarım yapılırken, bugün teknik tarım yapılmaktadır. Aynı zamanda, az topraktan suni gübreleme, sulama ve iyi bakım, ilaçlama sayesinde bol ürün elde edilmektedir. Köyümüzde buğday, arpa, fiy, yulaf, yonca yetiştirilmektedir. Köyümüzde yetişen sebzelerin başında patates gelir. Hemen hemen her aile patates yetiştiriciliği yapmaktadır. Bir dekar araziden 2 ile 2,5 ton patates alınmaktadır. Diğer sebze türlerinden, fasulye, kabak, soğan, marul yetiştirilmektedir. Ticaret olarak yalnız patates satılmaktadır. Köyümüzden tahmini 200 ile 300 ton patates üretilmektedir.
Hayvancılık:
Köyümüzde hayvancılık yapılmaktadır. Köyümüzde beslenen hayvanlar büyükbaş, küçükbaş, kanatlı hayvanlardır. Öküz, inek, dana, koyun ve kuzu, ördek, kaz, hindi, tavuk beslenmektedir.
Köyümüzde ayrıca 5 adet 5 binlik ve 2 adet 205 binlik tavuk çiftliği vardır. Bu tavukçuluk et içindir. Fenli yapılmaktadır. Hayvanların etinden, yoğurdundan, tereyağından ve keşinden faydalanılmaktadır. Bu ürünler pazarda satılarak bazı ailelere gelir sağlamaktadır. Bu hayvanların beslenmesi tarım ürünleri artıkları, ot ve yoncadır. Yazın ise hayvanları otlatmak için yaylaya gidilir. Köyün gittiği yaylalar aşağıdadır.
1. Kirazlı (Nisan Haziran)
2. Karagöz (Nisan Haziran
3. Hokak (Temmuz)
4. Çiçekli (Temmuz)
Ormancılık:
Köyümüz orman kenarı köyü olup, Köroğlu Orman bölge Şefliğine bağlıdır. Köyümüzde Orman kalkındırma kooperatifi kurulmuş olup, 127 üyesi vardır. Kooperatifimiz orman istihsali ve nakliyesi için üyelerimize alıp, üyelerimize gelir sağlamaktadır. Ayrıca yapılan toprak istihsalinden %25 gelir sağlamaktadır. Bu gelirlerin yarısı %50 si kooperatife gelir kaydedilir. %50 de üyelere iş gücü oranında dağıtılır. Köyümüzün çalışmış olduğu ormanlarda, çam, köknar bulunur. İstihsal artıklarından kışlık yakacak odun temin edilir. Ayrıca köyümüze iş sahası için orman işletme müdürlüğü tarafından, Kuzu yama eteğine istif deposu kurulmuştur. Burada işçilerimiz, istif ve yükleme yapmaktadır. Ayrıca kooperatifimiz çiftçilerimize kredi, faizsiz gübre ve tarım araçları sağlamaktadır. Köyümüze yapılacak sosyal yatırımlarda kooperatif gelirlerinden pay ayrılmaktadır.
İçme Suyu:
Köyümüzün içme suyunu devlet tarafından açılan sondaj kuyulardan alınmaktadır. Fakat artan nüfus için yeni içme suyuna İhtiyaç duyulmaktadır. Şuanda içme suyumuz var ve her eve şebeke ile dağıtım gerçekleşmiş durumda.
KÜLTÜREL DURUM
Eğitim: Köyümüzde eğitim 1929 yıllarında başlamıştır. O yıllarda cami üzerinde eğitim verilmiştir. 1944 yıllarında taş duvardan bir derslik yapılmış, ne yazık ki bir öğretim yapılamadan 1944 depreminde çökmüştür. Sonra ahşap üzerine bir derslik yapılmıştır. Bu derslik ile 1957 yılına kadar öğretim yapılmıştır. 1957 yılında şimdi bulunan okul binası yapılmıştır. 1957 yılından itibaren köyümüz beş yıllık eğitime kavuşmuştur.
Cami üzerinde eğitim yapan eğitmenler:
1.Mehmet Efendi (Körmalim) Gerede
2.Kemal Efendi Gerede
3.Hulusi Bey Bolu
4.Mehmet Başaran Dörtdivan
5.Zifer Hoca Yeniçağa
1944 yılında yapılan çizeme derslikte 1957 yılına kadar. Halil Turan Eğitmenlik yapmıştır.
EL SANATLARI
1. Kereste atölyeleri
2. Kereste Dograma Atölyeleri
3. Evlerde kilim dokumacılığı
4. Sıcak demircilik
5. Terzi
6. Köyümüzde kızlarımız tarafından ceyiz olarak, dantel, nakış ve el örgülerinin her çeşitini yapmaktadırlar.
SAGLIK
Köyümüz sağlık bakımından oldukça iyidir. Şu ana kadar bulaşıcı hastalığa yakalanılmamıştır. Köyümüzde aile planlaması yapılmaktadır. Ortalama yılda 1O ile 15 arası bebek doğmakta, ölüm ise 4 ile 5 olmaktadır. Köyümüzde sağlıklı içme suyu olarak sondaj kuyularından alınmaktadır. İçmeye elverişlidir. Barınak olarak kullandığımız evlerimiz planlı ve sağlığa uygun olup iki katlı ve ahşap, karkaş ve beton arma tiplerindendir. Camları bol ışık almaktadır. Isınma olarak da soba, kuzine gibi araçlar kullanılmakta ve yakıt için odun ve kömür kullanılmaktadır.Köyümüzde sağlık için nane, kekik, patates gibi bitkiler ilaç yerine kullanılmaktadır. Genelde halk bilinçlenmiştir. Hemen doktora baş vurmaktadır.
AFETLER
Köyümüzde 1944 yılında deprem görmüştür. Bu depremde bazı evler yıkılmış ve bir kişi ölmüştür. Köyümüzde görülen sel taşkınları sonucu fazla hasarlar görülmemiş yalnız köprüler yıkımıştır. Zaman, zaman dikkatsizlikten yangın olayları olmuştur. Maddi ve manevi zararlar olmuştur.
Kaynak: Kadir AKPULAT
GELENEK VE GÖRENEKLERİMİZ
Asker Uğurlama Geleneği
Köyümüzde askerlik yaşına gelen gençler askere gitmeden önce adetlerimize göre köylü tarafından ziyaret edilir. Askere gidecek gençlerin isimleri hoca tarafından köylülere duyurulur. Ziyarete gelen köylüler askere genellikle bir hediye getirir. Bu hediyeler iç çamaşırı, çorap benzeri hediyelerdir. Askere gidileceği sabah köyün doğu çıkışında genellikle tulumbaların yanında köylü toplanır hoca eski tulumbanın üstüne çıkar dua eder. dua sonrası askerler veya askere gidecek olan genç köylünün sırayla elini öper. Elini öptüğü köylü gönlünden koptuğu kadar uğur parası verir.(askere gidecek gençlere büyük ve çok cepli kıyafet giymeleri tavsiye olunur ) ve asker uğurlanır.
Askerden dönüşte ise:
Köyümüzde askerden gelen gence ve ailesine geçmiş olsun ve gözün aydın demek için misafirliğe gidilir. Asker evinde gelen misafirlere daima sofra kurulur ve yemek yedirilir. Askerin yakın akrabaları ziyarete tepsi baklavayla gelirler. Misafirler asker evinden ayrılırken içinde kına, havlu, sabun, kumaşın olduğu hediyeyi alırlar.
DÜĞÜN MERASİMLERİ:
Kavramlar ile bu geleneği açıklamaya çalışalım. İlk aşamada genellikle evlenme yaşına gelmiş oğlan anneleri her bulunduğu kalabalık ortamlarda oğullarına kız beğenmeye çalışır. Hısım akraba cenazelerinde, düğünlerde, ‘mevlitlerde’, ev gezmelerinde, kına gecelerinde, alıcı gözle bekâr kızları inceler ve oğluna uygun eş adayı böylece büyükler tarafından belirlenir. Karar verildikten sonra görücüye gidilir ve kız tarafının fikri alınır eğer iki aile anlaşmış iseler bir gün belirlenir ve erkek tarafı kız tarafına birkaç defa kızı istemeye gider ve son istemede kızın verildiği akşam Şerbetler içilir ve iki aile DÜNÜR olmuş olur. İşte buna köyümüzde “Dünür Gezme-Kız İsteme” denir.Genelde bu durum ülkemizin bütün bölgelerinde benzerlik gösterir.Dünürlerin karşısına çıkan kıza da ‘Görücüye çıkmak’ denir..
Köyümüzdeki eski düğünler üç dört aşamada gerçekleşirmiş bu aşamalar ; Dünür Gezme(Kız siteme), Söz(Başlık), Nişan, Kız Kınası ve Erkek Kınası ve son olarak Düğün eğlencesi.
Söz (Başlık):
Oğlan tarafı kız tarafına bu gelenekte bir bohça hazırlar bu bohçanın içinde gelin için; çeşitli kıyafetler, söz yüzüğü ve bir kaç takı(ziynet eşyası) vardır. İki aile kız tarafında bir araya gelir ve bohca kız ailesine verilir. Bu duruma söz veya başlık adı verilir.
Nişan:
Köyün bir bölgesinde köy ahalisinin de katılımıyla takı merasimi düzenlenir buna nişan denir. Bir ip gerilir ve çeşitli eşyalar sahiplerinin ismi söylenerek bu ipte sergilenir. Bu eşyalar genelde: ziynet eşyaları, entari (köyde giyilen uzun elbise),kilim,yorgan, el işlemeleri,baş örtüsü gibi eşyalar evlenecek çiftlere köy halkı tarafından hediye edilir.
Bu nişanın ardından kız tarafı erkek tarafına "nişan aynı" getirir nişanın karşılığıdır. Bu gelenekte ise kız tarafı erkek tarafına bohça hazırlar.
Erkek ve Kız Kınası:
Genelde gece eğlencesidir, erkek tarafında erkekler kız tarafında ise kızlar eğlenir. Erkek kınasında erkeğe kına yakıldıktan sonra köyün gençleri damadı ortaya çağırır ve damat sırayla arkadaşları ile oynatılır. Yöremizde genelde Gerede ve Ankara havası oyunları ağırlıktadır gırnata, davul eşliğinde oynanır. Kız kınasında ise geline kına yakıldıktan sonra köyün kızları kendi aralarında orta oyunları düzenlerler. Bu oyunlar
Kız satmaca, Sarhoş, İmam, Çıkrık vs, Ana nasihati mesela; Bu oyunda kızlardan biri erkek kılığına girer ve geline farklı şekillerde tekerleme sözler söyler örneğin: "süpürgeni pattak atma gayınnanı(kaynana) gaynatanı(kayınpeder) koyupta yatma" gibi tekerlemeler söylenir.
Çok eski bir gelenekte;
"Diğer bir gün sabahın erken saatlerinde gelin kaldırılır eline bir ekmek verilir ve bir kız arkadaşı ile köyün çeşmesine gider ekmeği çeşmeye bırakır kınalı ellerini yıkar ve gelin ondan sonra gelinliğini giyermiş."
Düğün (Gelin alma):
Gelin ailesi ile helalleşir ve damat tarafı beklenir. Gelininin evden çıkarılması geleneği ise şu şekildedir. Gelin sandığına oturma, gelini odaya kapatma, bu uygulamalar kayınpederin sandığa oturan ile kapıyı tutana para vermesi ile son bulur. Daha sonra ise kızın babası ve kayın peder gelinin kollarına girerek evin kapısından alkışlar ve ağlamalar eşliğinde çıkarırlar. Gelin, gelin arabasına bindirlir ve düğün evine getirilir.
Köyde düğün ve mevlütler için bir salon bulunmaktadır fakat artık kullanılmıyor. Bu gelenekleri günümüzde görmek artık imkansız çünkü köyün nüfusu azalmıştır ve bu geleneklerin bir çoğu unutulmuştur. Genelde artık Bolu ve Ankara gibi illerde düğün salonlarında evlilik merasimleri gerçekleştirilmektedir.
Beşik içi:
Gelenek ve göreneklerimize göre ilk toruna anneannesi tarafından beşik içi yapılır. Çocuğun 2 yaşına kadar giyeceği bütün kıyafetler anneannesi tarafından alınır. Çocuğun beşiğini, yatağını, yorganını annesi alır ve hazırlar. Bunların yanı sıra çocuğa altın takılır. Bu arada anne ve baba tarafı olan akraba ve komşularda çocuğa altın veya benzeri takılar takar giyecek eşyaları verir. Beşik içinde çocuğa ninni söylenir. Gelen misafirlere yemek verilir…
Bilgi topladıkça sizler ile paylaşmaya devam edeceğiz…
Kaynak:Erkan AKPULAT
|